انگور
انگور، میوهٔ نرمپوست و شیرهداری است که از درخت انگور به عمل میآید. درخت انگور، مو نامیده میشود. مو یکی از قدیمیترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتابهای دینی کهن و در بسیاری از اسطورهها و سرودههای ملل نام انگور و موستان بسیار آمدهاست. انگور در تمام مناطق معتدل جهان میروید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان میروید گاهی انگور را کشمش میکنند. انگور خشک کرده را کشمش مینامند. از انگور، مویز، کشمش، ژله، مربا، آب انگور، شراب و سرکه میسازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه میشود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان یا زرستان نامیده میشود. مو را باید هر چند گاه هرس کرد زیرا این کار سبب میشود که میوه بیشتری به بار آورد. در بیشتر موستانها داربستهای میسازند تا مو بتواند از آنها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است
خواص انگور
انگور بهدلیل طعم و مزه، تنوع و خواص بینظیرش یکی از محبوبترین میوههای جهان است. این میوهی بهشتی، خوشطعم و دوستداشتنی، در تمام مناطق معتدل جهان میروید و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است. حتی دانههای ریز انگور نیز مفیدند و از بیماریهای چشمی ناشی از دیابت پیشگیری میکنند. عصارهی دانهی انگور نیز مملو از آنتی اکسیدان است و نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارد. انگور باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز کنترل دیابت میشود. در این مقاله خواص انگور چه به شکل تازهی آن و چه به شکل خشکشدهاش (کشمش) را بیان خواهیم کرد
اطلاعات برای مصرف کننده
میوه انگور به نوع دانهدار و بیدانه تقسیم میشود. هر یک از این دو جور در رنگهای سرخ و سیاه و زرد و تقریباً سبز دیده میشوند. این میوه در مناطقی که حداکثر دمای آن بیش از ۴۰درجه سانتیگراد و حداقل آن کمتر از ۱۵۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد میکند